Od kilku dni mam w głowie słowa Psalmu 127:
„Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą. Jeżeli Pan miasta nie ustrzeże, strażnik czuwa daremnie. Daremnym jest dla was wstawać przed świtem, wysiadywać do późna – dla was, którzy jecie chleb zapracowany ciężko; tyle daje On i we śnie tym, których miłuje.”
Celnik i faryzeusz to dwa typy ludzi, które przewijają się w Nowym Testamencie, otaczają Jezusa, są bohaterami przypowieści.
Bohater pozytywny i negatywny — aż chce się o nich powiedzieć. Trudniej jednak jednoznacznie powiedzieć, który jest którym.
Słowa mają moc – taki frazes słyszałam nie raz, a wypowiadali go ludzie w różnych okolicznościach. Brzmi pięknie, mocno, ale jak to często bywa z łatwo wpadającymi w ucho frazami, niewielu traktuje je poważnie. Jest jednak grupa ludzi, która na nim zbudowała całe swoje nauczanie i karierę zawodową — to mówcy motywacyjni i coache.
Gdybym był bogaty – śpiewał Tevi Mleczarz. Oczywiście gdyby był bogaty jego życie byłoby inne, piękne i spełnione.
Z jednej strony to naturalna skłonność człowieka, że porównuje siebie z innymi. Porównuje swój wygląd, stan posiadania, osiągnięcia i nie ma w tym nic złego. Pozwala to ocenić i odnaleźć swoje miejsce w grupie, a każdy z nas do jakiejś należy, czy tego chcemy, czy nie. Może to być grupa zawodowa, może to być grupa rówieśników a może to być rodzina.
Gdy dopada leń, a taki stan przytrafia się nie raz, nie dwa, każdemu, czasem ciężko zmobilizować się do jakiejkolwiek pracy i wysiłku a przyczyną owego lenia może być zwykłe zmęczenie materiału, gdy za dużo pracujemy. Bywa, że praca zawodowa, praca w domu plus jeszcze jakieś dodatkowe obowiązki powodują, że zwyczajnie jesteśmy wypruci i rano nie chce się podnieść nogi z łóżka nie mówiąc o reszcie kończyn i korpusiku zakończonym ciężką głową.
Gdy mamy zakodowany w sobie dosyć mocno pracoholizm, nazywamy taki stan przemęczeniem, leniem.
Bóg Starego Testamentu jest inny niż Bóg Nowego Testamentu – z takim twierdzeniem spotkałam się nieraz. Do tego dochodzi duża ilość artykułów, w których przeczytałam o tym jak niewiarygodna jest Biblia, ponieważ jej Bóg ewoluuje wraz z ludźmi, staje się bardziej cywilizowany wraz z nimi. Zmienia się wraz z czasami, w których żyją jego wyznawcy.
Tradycje na motywach biblijnych zdominowały chrześcijaństwo i judaizm. Wrosły w postrzeganie świata, pewnych postaci, wydarzeń biblijnych, tak mocno, że nawet nie dostrzegamy jak daleko są od swego pierwowzoru.
Dzisiaj wieczorem kończy się tegoroczne święto Rosz Haszana. Ma ono swoje źródło w Biblii. Było związane ze składaniem ofiar i koniecznością zaniechania pracy.
Połowa września to dla mnie rocznice pisania na blogach.
Podkopowi stuknie 6 lat, Kwadransowi trochę później 5 i pół roku.
To dużo tekstów i godzin spędzonych na ich pisaniu. Kilkaset filiżanek kawy wypitych, sporo zeszytów zapisanych szkicami artykułów. Spisy treści blogów są długie.
Miej litość, a nad tobą się Bóg zlituje – taki przekaz znajdę w nie jednym fragmencie Biblii. Litość, miłosierdzie i łaska to słowa, które mają prawie to samo znaczenie. Wszystkie mają w sobie element empatii.
Kościół to gra zespołowa. Chociaż każdy z ludzi wierzących w Boga Biblii i będących uczniem, naśladowcą Jezusa, którego uważa za swojego Pana, jest chrześcijaninem, to jednak nie jesteśmy powołani do solowych występów. Obojętnie czy rozumiemy kościół jako wspólnotę czy jako ciało, zawsze jednostka jest rozumiana, jako cześć większej całości. Jako swego rodzaju trybik w skomplikowanej maszynie.
Bóg nie lubi podróbek – to dość mocno widać po przeczytaniu Starego Testamentu. Zwłaszcza historia synów Aarona dobrze to obrazuje.
Podróbka ma uchodzić za oryginał, czyli udawać coś, czym nie jest. Ona nie inspiruje się oryginałem, tylko najbezczelniej go udaje.
Soboty z Salomonem powinnam była zacząć wersetem mówiącym o początku mądrości, poznania i wiedzy z Księgi Przysłów.
„Bojaźń Pana jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością”. Prz. 1:7
Chrzest jest bez wątpienia podstawowym pojęciem związanym z chrześcijaństwem. Spotkałam się nie raz, nie dwa, z przypadkami, gdy w rozmowie ktoś wywodził pochodzenie słowa chrześcijanin właśnie od chrztu.
To prawda, że w języku polskim słowo to brzmi podobnie, a o jego czeskim pochodzeniu, gdzie jednak jest wyraźnie z Chrystusem powiązane, już zapomnieliśmy.
Ile lat trwała niewola babilońska?
Odpowiedź wydaje się prosta: 70!
Taka liczba pada chociażby w proroctwie Jeremiasza 25,11-12.