Mieć pomysł na życie, wiedzieć co chce się robić, co zamierza osiągnąć, mieć plan – to tak ładnie brzmi. Musisz to wiedzieć, by osiągnąć coś w życiu, nie wpaść w depresję — powie ci dzisiaj psycholog i coach.
Dobrze mieć cel bez dwóch zdań, ale życie lubi płatać figle. Czasem wydaje nam się, że mamy jakieś predyspozycje czy talenty, które najlepiej spożytkujemy, zostając na przykład wielkim szefem wielkiej firmy.
David Wilkerson to jeden z tych ludzi, którzy zmuszali mnie do zatrzymania się i spojrzenia na siebie, swoje działania, motywy i plany z boku. Gdy pewnego kwietniowego poranka sześć lat temu dowiedziałam się, że zginął w wypadku samochodowym nie rozumiałam jak to mogło się stać. Dlaczego w taki sposób odszedł ten człowiek…
Wiem, że ludzie giną w wypadkach a śmierć człowieka liczącego 80 lat taka czy inna nie powinna raczej zaskakiwać …a jednak.
Biblia to dla wielu święta księga, dla innych święty tekst a dla jeszcze innej grupy stara książka i tyle.
Dla tych, którzy tak jak ja uważają, że to coś więcej niż tylko zbiór starych tekstów, stanowi ona swego rodzaju przewodnik po życiu i śmierci.
Mowa tam o Bogu, sprawach duchowych, są i proroctwa, i wizje końca czasów ale jest i sporo tekstu, który ja bym nazwała „instrukcją obsługi życia”.
Don Richardson, jest autorem książki, którą wam dzisiaj polecam.
Ta książka, to „Wieczność w ich sercach” a autor, to kanadyjski misjonarz, antropolog i lingwista z powołania. Pracował wśród ludów Nowej Gwinei i Indonezji.
Ten sam który opisał losy swojej rodziny wśród ludu Sawi, kanibali żyjących w Irian Jaya, zachodniej części Nowej Gwinei. Opowieść o ich pierwszym kontakcie z białymi.
O „Dziecku pokoju” pisałam wam TU
50 lekcji jak być cudem dla innych, odrobiłam pierwszy raz na początku stycznia. Te lekcje są rozdziałami jednej z książek, które mogą albo zmienić sposób patrzenia na życie albo, jak większość lektur spłynąć po człowieku, jak woda po kaczce.
Ot, chwila refleksji, wzruszenia, czasem złości i…po odłożeniu książki, życie wraca na swoje stare tory.
The Screwtape Letters – C.S.Lewis, to książka dająca do myślenia, chociaż napisana lekko i z humorem. Jej autorem jest ten sam Lewis, który pokazał nam Narnie.
Kto nie zna Narnii?
Po ekranizacji książki, chyba większość z nas wie kim jest Aslan i dokąd prowadzą drzwi szafy 🙂
Gdy byłam dzieckiem, miałam swoją bezpieczną kryjówkę…pod łóżkiem rodziców.
Wiem, że zwykle dzieci tam szukają potworów ale myślałam dość nieschematycznie 😉
Dziecko ma problemy dziecka.
Dorosły ma trochę trudniej. Nie wystarczy schować się pod łóżko by strachy i problemy zniknęły.
„Bezpieczna kryjówka” to autobiograficzna opowieść pewnej holenderki. Corrie była zegarmistrzem.
„Dziecko pokoju”, to opowieść o ludzie Sawi, kanibalach żyjących w Irian Jaya, zachodniej części Nowej Gwinei. Opowieść o ich pierwszym kontakcie z białymi.
Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku, przyjechała tam rodzina misjonarzy, Donie i Carol Richarson.
Jedni powiedzą, że to wariaci, którzy wpakowali się z malutkim dzieckiem, w miejsce o niezdrowym klimacie, z całym tym pełzającym, gryzącym i trującym dobrem jakie ma tropikalny las. Jakby tego było mało, poszli prosto w paszczę, czy raczej zasięg noży i strzał kanibali. Para młodych narwańców, która chce mówić o Bogu dzikim.
Lektura do poduszki, to nowa kategoria na Kwadransie z Podkopem. Będę tu przedstawiać wam i polecać książki, które czytałam i w jakiś sposób mnie poruszyły, zmusiły do zmiany zdania, przemyślenia pewnych spraw. Jest ich spory stosik. Jestem molem książkowym, fakt. Widać to chyba po Podkopie 😉 Większość z nich, to będą biografie. Tak, nie mylicie się, lwia część, to…