Temat o imigrantach i uchodźcach wypłynął na Kwadransie 6 lat temu gdy długie kolumny ludzi weszły do Europy z południa lądem i morzem. Dzisiaj sprawa stała się znowu aktualna, łączy się z odpowiedzialnością za ludzi, których zachęcano do współpracy, pomocy, zmian wprowadzanych według modelu podsuwanego przez obcych, niosących na karabinach „pokój i demokrację” do ich kraju. Postanowiłam go przypomnieć.
Osiem błogosławieństw to swego rodzaju lista najważniejszych cech, zachowań, człowieka wierzącego Bogu. Co prawda nie jest ich osiem, ale tradycja uczy i cytuje tylko osiem pierwszych z Ewangelii Mateusza. Pomija się ostatnie, trudne do przyjęcia i zgodzenia się z jego prawdziwością pomimo tego, że mówi to Jezus. „Błogosławieni ubodzy w duchu, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie.Błogosławieni, którzy…
Miłosierdzie to pojęcie, termin, słowo, mocno nadużywane moim zdaniem. Pojawia się często w kazaniach, rozmowach i opisywaniu pewnych działań ludzi wierzących.
Jest to słowo o konkretnym znaczeniu.
Odpowiedzialność to tyle, co zadbanie o kogoś, o coś i wzięcie na klatę konsekwencji czynów, słów. Zamiast słowa odpowiedzialność lepiej brzmiałoby słowo „sprawy”, łatwiej oddawałoby pewien detal związany z odpowiedzialnością. O sprawach decyduje osoba, której one dotyczą, ale jest tu pewne ograniczenie. Decyduje tylko o tych sprawach, na które ma wpływ. Odpowiedzialność ponosi też tylko za sprawy, na bieg których ma, miała lub może mieć wpływ.
Posłuszeństwo władzy, uległość i poddanie wobec niej, jakakolwiek by nie była, bo jest tam z woli Boga – takie nauczanie słyszałam w kościołach różnej denominacji. Biczem na nieposłusznych chrześcijan, nieokazujących dość szacunku i poddania władzy, jaką mają nad sobą czy to tej — nazwę ją — kościelnej czy państwowej, zwykle jest pewien krótki cytat z listu Pawła.
Celnik i faryzeusz to dwa typy ludzi, które przewijają się w Nowym Testamencie, otaczają Jezusa, są bohaterami przypowieści.
Bohater pozytywny i negatywny — aż chce się o nich powiedzieć. Trudniej jednak jednoznacznie powiedzieć, który jest którym.
Połowa września to dla mnie rocznice pisania na blogach.
Podkopowi stuknie 6 lat, Kwadransowi trochę później 5 i pół roku.
To dużo tekstów i godzin spędzonych na ich pisaniu. Kilkaset filiżanek kawy wypitych, sporo zeszytów zapisanych szkicami artykułów. Spisy treści blogów są długie.
Gawędziarz to taki typ człowieka, który da się lubić. Każdy wie, że czasem ubarwia swoje opowieści, ale nikt tak jak on nie potrafi snuć długiej i wciągającej historii praktycznie na każdy temat. Gawędziarz ma oczywiście swoje ulubione motywy.
Mieć pomysł na życie, wiedzieć co chce się robić, co zamierza osiągnąć, mieć plan – to tak ładnie brzmi. Musisz to wiedzieć, by osiągnąć coś w życiu, nie wpaść w depresję — powie ci dzisiaj psycholog i coach.
Dobrze mieć cel bez dwóch zdań, ale życie lubi płatać figle. Czasem wydaje nam się, że mamy jakieś predyspozycje czy talenty, które najlepiej spożytkujemy, zostając na przykład wielkim szefem wielkiej firmy.
Święto Jom Kippur, inaczej nazywane Świętem Pojednania zaczyna się w tym roku po zachodzie słońca w piątek 29 września a trwa do ukazania się na niebie pierwszych gwiazd w sobotę 30 września. W kalendarzu żydowskim jest to 10 tiszri. To jedno z najważniejszych świąt biblijnych, to w ten dzień w czasach, gdy istniała świątynia Żydzi składali w ofierze dwa kozły.
Sobota zwykle jest wolnym dniem a dla sporej części ludzi wierzących w Boga Biblii to dzień świąteczny. Przyszło mi do głowy by w ten dzień spędzić kilka minut na spotkaniu z Salomonem.
Według Biblii był najmądrzejszym z ludzi a mądrość miał daną od Boga.
„Podstawowe pojęcia” to nowa kategoria na Kwadransie.
W czwartek znajdziecie na Kwadransie nowy wpis a w nim sporo pytań, na które warto sobie samemu odpowiedzieć by uporządkować własne wyobrażenie o tym w co się wierzy, dlaczego i jak.
Zainspirowały mnie do pisania tego cyklu osoby, z którymi rozmawiam o Bogu, wierze, kościele, znaczeniu tradycji w życiu, prawie i tym co nazywamy potocznie kulturą chrześcijańską, moralnością chrześcijańską.
W Biblii są sprzeczności i jest ich tam cała masa – to zdanie wielu ludzi.
Skoro jej tekst zawiera nieścisłości, przekłamania, przeczy sobie to ją dyskredytuje jako poważną księgę a co dopiero przewodnik po życiu czy informacje od Boga do ludzi.
Z taką opinią spotkałam się nie raz, nie dwa. Bywało, że powtarzały ją osoby, które same nigdy nie przeczytały od dechy do dechy nawet jednej Ewangelii o całej Biblii nie mówiąc. Powtarzały jak papugi zasłyszane w jakimś filmie informacje.
Biblia, to taka dziwna księga, która aby była traktowana poważnie musi być konsekwentna do bólu, mówić prawdę i nie może sobie przeczyć.
Skoro porusza sprawy mające wpływ na życie człowieka, jego jakość tu – ustawia przecież priorytety, oraz los po przekroczeniu granicy śmierci cielesnej, nie może pozwolić sobie na dziwny przekaz, który spowoduje pomylenie kierunków, gdy zamiast klasycznego wyboru skrętu w lewo lub w prawo będziemy mieli lewo, drugie lewo i „to gdzieś tam”.