Od kilku dni mam w głowie słowa Psalmu 127:
„Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą. Jeżeli Pan miasta nie ustrzeże, strażnik czuwa daremnie. Daremnym jest dla was wstawać przed świtem, wysiadywać do późna – dla was, którzy jecie chleb zapracowany ciężko; tyle daje On i we śnie tym, których miłuje.”
Nieortodoksyjny rodowód Jezusa zaciekawił mnie już dawno temu, w czasach gdy dopiero zaczynałam swoją przygodę z Bogiem Biblii. Zwykle rodzina i przodkowie Jezusa są pokazywani jako bohaterowie wiary, przykłady świętości i postacie, które może nie były bez rysy, ale jednak stąpały prawie 10 centymetrów nad ziemią – to trochę tacy wybrańcy z super mocami.
Kiedyś było lepiej – mawiają starsze osoby.
Kiedyś było lepiej – mówią ludzie, gdy ich życie przyciśnie za mocno.
Kiedyś ludzie byli milsi dla siebie, było bezpieczniej, jedzenie było zdrowsze a pogoda tak nie wariowała, były cztery normalne pory roku.
Ileż to razy słyszałam tekst: „Co za czasy! Kiedyś tak nie było!”
Później następuje wyliczanka, że młodzież była lepsza, że ludzie tyle nie pili, nie ćpali, nie łajdaczyli się, nie byli tak zawistni i tak dalej.
Najdziwniejsza jest świadomość, że to zdanie jest jednocześnie prawdziwe i fałszywe.
Prawdziwe o czym przekonał się prawie każdy kto żyje już trochę.
Jest wiele takich miejsc na świecie i w Polsce gdzie jeszcze 50, 40 czy nawet 10 lat temu ludzie nie zamykali domów wychodząc np. do sklepu po zakupy. Nie było takiej potrzeby.
Nie znaczy to, że nie było złodziei – byli i to sporo.
Jednak w biały dzień, pod okiem sąsiadów, nikt nikomu domu nie wyczyściłby ze sprzętów.
Raz, że zostałby w momencie namierzony a dwa dostałby taki łomot nim podjechałaby policja, że bardziej potrzebowałby karetki.
Inna sprawa, że ludzie lepiej się znali, jakieś tam kontakty sąsiedzi mieli z sobą. Nie było odwracania głowy gdy komuś dzieje się krzywda, udawania, że się nie dostrzega kogoś kto upada itp.
OK, uogólniam celowo.
O wieży Babel dzisiaj będzie.
Ciekawa historia.
Dla jednych bajka, dla innych opowieść pełna symboli a dla jeszcze innych opis wydarzeń z czasów gdy na ziemi był jeden język.
Rodz.11, 1-4 „Cała ziemia miała jeden język i jednakowe słowa. Podczas swojej wędrówki ze wschodu znaleźli równinę w kraju Synear i tam się osiedlili. I mówili jeden do drugiego: Nuże, wyrabiajmy cegłę i wypalajmy ją w ogniu! I używali cegły zamiast kamienia, a smoły zamiast zaprawy. Potem rzekli: Nuże, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt sięgałby aż do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy nie rozproszyli się po całej ziemi! „
Tyle Biblia.
Don Richardson, jest autorem książki, którą wam dzisiaj polecam.
Ta książka, to „Wieczność w ich sercach” a autor, to kanadyjski misjonarz, antropolog i lingwista z powołania. Pracował wśród ludów Nowej Gwinei i Indonezji.
Ten sam który opisał losy swojej rodziny wśród ludu Sawi, kanibali żyjących w Irian Jaya, zachodniej części Nowej Gwinei. Opowieść o ich pierwszym kontakcie z białymi.
O „Dziecku pokoju” pisałam wam TU
Dzisiaj zaczyna się Chanuka. To święto ma swoje korzenie w II w p.n.e. i powstaniu Machabeuszy. Wiem, że czasem na kazaniach, jest dorabiana do niego biblijna legenda i symbolika. Ma ono być symbolem dnia wcielenia Mesjasza w ciało ludzkie, a mówiąc wprost dniem Jego poczęcia. Jak dla mnie, to mocno naciągana i na siłę uduchowiona geneza święta. Chanuka jest radosnym…
Odcinek jest takim małym komentarzem do serii o datowaniu w archeologi która ukazała się na Podkopie. Moje zdanie na temat tego, czy trzeba wierzyć w to, że świat ma kilka tysięcy lat oraz, czy ma sens prowadzić spory na temat datowania wydarzeń biblijnych. O potopie znanym starożytnym jest całkiem sporo na Podkopie. Jest o potopie, o mezopotamskim królach sprzed potopu,…
Czas na męskie decyzje.
Będzie w formie pisanej.
Przygotowując odcinek o ustaleniu daty Wielkanocy i przyczynach przeobrażenia się Paschy w Wielkanoc (Triduum Paschalne), stanęłam przed problemem trudnym do przeskoczenia.
By wszystko powiedzieć jasno, muszę przytoczyć sporo cytatów z dokumentów soborowych.
Tak, czy siak, musiałoby być dodane sporo tekstu pod odcinkiem.
W każdym kolejnym będzie podobna sytuacja.
Doszłam do wniosku, że nie ma sensu forma audio dla tej serii.
Nie bez znaczenia jest fakt, że pisanie przychodzi mi łatwiej i zrobię to lepiej pisząc, niż gadając.
„Historia chrześcijaństwa” na Podkopie, pojawi się z początkiem czerwca.
O tym opowiem w dzisiejszym odcinku.
Będzie o tym, kto dał podstawy do takich zmian, a kto pretekst swoimi pismami.
Bliżej przedstawie wam trzech gości: Klemensa Rzymskiego, Ignacego z Antiochii i Hipolita.
Dzisiaj o Pawle z Tarsu. O tym, którego jedni uważają za twórcę chrześcijaństwa, inni za jego filar, a jeszcze inni za gościa, który namieszał w Piśmie. (Odcinek trawa 39 minut a nie prawie 2 godziny jak podaje player) Historia chrześcijaństwa cz 4. Paweł.
Dzisiaj o Piotrze zwanym Kefasem, trzech Jakubach, heretyku czczonym w Santiago de Compostela pod przykrywką Jakubowego grobu i ubogich ebionitach trzymających się mocno Prawa Mojżesza. Historia chrześcijaństwa cz 3. Piotr i Jakubów trzech
W tym odcinku opowiadam o losach autorów czterech Ewangelii. Kim byli, co robili po dniu Pięćdziesiątnicy – dniu, który jest przyjmowany jako początek istnienia kościoła. Gdzie ich w świat ewangelizcja zaniosła. Będzie też o tym jak to się stało, że Wenecja ma Marka Ewangelistę za patrona. Historia chrześcijaństwa cz.2 Co się stało z czterema ewangelistami ?
Pierwszy, wstępny odcinek, który otwiera nową serie na Kwadransie z Podkopem. Historia chrześcijaństwa, którą chcę wam opowiedzieć to moje spojrzenie na 2000 lat, na rodzące się tradycje, dogmaty. Na to jak z prostej Ewangelii zrobiły się religie. Tak, w liczbie mnogiej. Co z tej całej teologii, dogmatyki i tradycji pochodzi z Biblii, a co z różnych powodów wprowadzili ludzie. Przez…