Połowa września to dla mnie rocznice pisania na blogach.
Podkopowi stuknie 6 lat, Kwadransowi trochę później 5 i pół roku.
To dużo tekstów i godzin spędzonych na ich pisaniu. Kilkaset filiżanek kawy wypitych, sporo zeszytów zapisanych szkicami artykułów. Spisy treści blogów są długie.
Rocznica zmusza do pewnych przemyśleń i odpowiedzi na pytanie, które rozbrzmiewa mi w głowie od jakiegoś czasu:
Quo vadis Beata z tym pisaniem?
Zastanawiam się na ile osiągnęłam cele, które przyświecały powstaniu blogów.
Zakładając Podkop chciałam przybliżyć czytelnikom archeologię i historię starożytną. Rozpoczynając przygodę z Kwadransem chciałam mówić o Biblii, Bogu, chrześcijaństwie bez dogmatów, spojrzeć trzeźwo na doktryny, które zdominowały życie kościoła. Powstanie wielu „prawd wiary”, które uznaje się dzisiaj za podstawę chrześcijaństwa i na siłę udowadnia ich biblijny rodowód nie miało jednak nic szlachetnego w swoim narodzeniu, to nie szukanie Boga i prawdy powodowało ich sformułowanie.
Czy to mi się udało?
Wszystko zależy jak na to spojrzeć.
Jeżeli przez cyfry to 1000 odsłon Kwadransa miesięcznie i 10 000 Podkopu za taki uznaję.
Nie udało mi się niestety zbudować wkoło Podkopu i Kwadransa małej społeczności ludzi, dla których archeologia biblijna i historia chrześcijaństwa jest ważna, bo pomaga zrozumieć Biblię, oddzielić od niej to co narosło przez wieki a nazywamy tradycjami, doktrynami i dogmatami.
Co dalej?
Na razie nie znikam. Domeny opłaciłam na kolejne dwa lata, serwer do końca roku, mam kilka tekstów na każdy z blogów praktycznie gotowych do publikacji. Wrzesień to dobry czas na nowe odsłony, zmiany i zobaczymy, co z tego wyniknie.
Z okazji urodzin blogów przypomnę Wam teksty ważne dla mnie z różnych powodów.
Podkopową szóstkę znajdziecie w tym linku
A oto Kwadransowa szóstka.
1 Czas nie pieniądz
Czas – to jedyne co mamy. Jedni mają go więcej inni mało.
Jednak to jak go spędzimy w dużej mierze zależy od nas, naszych priorytetów.
Tak, bo to my decydujemy, na co poświęcamy jedyne, co tak naprawdę mamy – czas naszego życia.
Ten tekst sprowokował kilka ciekawych rozmów, po których aż chce się ciągnąć temat dalej.
2 Biblijna lekcja strzelania do celu
Chrześcijaństwo dużo uwagi poświęca grzechowi, rozumianemu jako złamanie prawa, za które surowy Bóg ukarze przestępcę.
Prawo – to w rozumieniu wielu taki Kodeks Karny, a Bóg Biblii jest często mylony z surowym Zeusem Gromowładnym, który tylko patrzy, komu przywalić piorunem
Biblia jednak mówi o grzechu inaczej niż głoszona dzisiaj w większości kościołów teologia. Rozumienie Prawa, grzechu i kary, zgodnie z biblijną logiką to coś, co zmienia obraz Boga. Daje inne rozumienie kary i grzechu. Co nie znaczy, że jest ono lajtowe. Przeciwnie.
Cała odpowiedzialność za decyzje, jakie podejmujemy, ścieżkę, którą w życiu wybieramy, staje się naszą odpowiedzialnością. Nie można już zrzucić winy za błędy na nauczycieli, twórców doktryn, Boga, który niejasno się wyraził. Wystarczy rozumieć karę, jako konsekwencje a Prawo, jako mapę z zaznaczeniem drogi przez wyjątkowo niebezpieczny teren. Tak mówi o tym Biblia – tak ja to rozumiem.
3 Podstawowe pojęcia. Dziesięcina.
Pieniądz rządzi światem – tak twierdzi wielu. Niestety aż nazbyt często rządzi też kościołem, gdzie to dawanie na tacę lub płacenie dziesięciny ma zapewnić błogosławieństwo dawcy.
Kościelna teologia myli tu dziesięcinę z podatkiem, wspólnotę wierzących ze świątynią w Jerozolimie a pasterzy i nauczycieli powołanych do służby wierzącym, z kapłanem świątynnym z rodu Aarona.
4 Chrześcijaństwo to droga, a nie religia.
Ten tekst najlepiej oddaje to, czym dla mnie jest chrześcijaństwo.
5 Trzy mądre małpki
Trzy mądre małpki mówią do mnie od lat.
Znasz pewnie te figurki, ale czy znasz ich znaczenie?
6 Efekt motyla i lekcja Hioba
Wszystko ma swoje konsekwencje. Rzadko jednak wiemy do końca jakie.
Życie nauczyło mnie, że nie zawsze to, co w moich oczach jest ważne takim jest naprawdę. Bywa za to, że nieistotny drobiazg porusza lawinę. Dopiero po latach dostrzegam jak dziwnie splatały się wydarzenia i ludzie. To uczy mnie uważności i to o tym mówi dla mnie ten fragment z Listu do Kolosan:
„Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi, wiedząc, że od Pana otrzymacie jako zapłatę dziedzictwo, gdyż Chrystusowi Panu służycie”.
Na koniec jeszcze wspomnę o najczęściej czytanym tekście na Kwadransie w ostatnich 12 miesiącach.
Był to czytany 732 razy wpis Co Biblia mówi o imigrantach i uchodźcach. Zastanawiające, że akurat ten temat jest tak popularny. Wydaje się, że w chrześcijańskim kraju za jaki się uważa Polskę spraw ta powinna być jasna a jednak nie jest, co pokazują liczne wpisy w mediach społecznościowych i dziwne kazania w kościołach, wystąpienia osób upajających się za dobrych chrześcijan.
Ten rocznicowy tekst zakończę podobnie jak na Podkopie.
Jeżeli moje teksty są dla Ciebie ciekawe, lubisz to miejsce pokaż mi to subskrybując Kwadrans.
Na razie robią to 32 osoby. Ta liczba to dla mnie sygnał czy idę w dobrym kierunku bo czas – to jedyne co mam.
Do napisania.
Beata
Beato mi osobiście brakuje twojego głosu. 😉 Fajnie się słuchało Kwadransa w formie podcastu i mile wspominam ten charakterystyczny dźwięk szofaru.
Być może takie odcinki pojawią się jeszcze. To jedna z rzeczy do przemyślenia jaką mam z okazji urodzin blogów.
Ja się zgadzam z LUKIEM 😉